Pacificatiedemocratie - staatsvorm waarbij de leiders ondanks hun meningsverschillen de bereidheid vertonen om samen te werken. De term werd in Nederland populair gemaakt door professor A. Lijphart, die dit middel ooit aanbeval voor Zuid-Afrika.
Professor A. Lijphart (NRC Handelsblad, 26-6) beveelt voor Zuid-Afrika de ‘pacificatie-democratie’ aan en geeft Nederland als voorbeeld van een land waar dat middel heeft gewerkt, omdat de Nederlandse leiders zo wijs waren ondanks hun meningsverschillen samen te werken. NRC Handelsblad, 24-08-83
Duur van de blokkade, tijdige verwijdering der straattegels, het gedogen van de piratenzender en, punt acht van de agenda, een procedure voor noodgevallen. Het deed sterk denken aan de Hollandse politiek van voor de jaren zeventig, die Arend Lijphart de ‘pacificatiedemocratie’ doopte. Haagse Post, 02-03-87
De voorstanders van de ‘pacificatie-democratie’ binnen het CDA (Ruud Lubbers en Bert de Vries) legden hem (Elco Brinkman - MDC) hun wil op. Vrij Nederland, 30-01-93
Om de verschillende bevolkingsgroepen, die zich politiek en maatschappelijk in zuilen georganiseerd hebben, aan gemeenschappelijke regelingen te binden was het sluiten van pragmatische, onideologische compromissen echter noodzakelijk. Die politieke techniek is bekend geworden onder de term ‘pacificatie-democratie’. Maarten van Rossem e.a.: Een tevreden natie, 1993
