in verschillende landen een asielaanvraag indienen, vaak nadat het in een land al mislukt is, om de kansen op toelating te vergroten
Dit voorstel is een herziening van Verordening (EG) nr. 343/2003 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek dat door een onderdaan van een derde land bij een van de lidstaten wordt ingediend (de Dublin-verordening). Nederland plaatst wel een aantal kanttekeningen. Zo kunnen de maatregelen om een onevenredig belaste lidstaat te ontzien een averechts effect hebben en asielshoppen in de hand werken. Nederland is geen voorstander van deze onderdelen van het voorstel.
http://www.montesquieu-instituut.nl/9353000/1/j9vvhfxcd6p0lcl/vi40f137xfyx
De Europese regeringsleiders hebben het afgelopen weekeinde op hun top in het Spaanse Sevilla besloten dat er meer vaart moet komen achter het bewaken van de Europese buitengrenzen [...]. Van alle stoere taal vooraf om ontwikkelingslanden die niet meewerken aan het terugnemen van uitgeprocedeerde asielzoekers, te gaan treffen met economische sancties, kwam niets terecht. Wel willen de regeringsleiders vanaf eind volgend jaar zoiets als een gemeenschappelijk Europees asielbeleid waardoor het 'asielshoppen' onmogelijk wordt.
De Telegraaf,
