Eene gedachte, die bij Flavius Josephus staat opgeteekend in zijn Bellum Judaicum, lib.
V, cap. 10 § 3 en bij Menander, Monost 320: Aipög pÉYtOTov dhYog avdpcónoig ëepu. Het spreekwoord vindt men in onze taal het eerst in de Prov. Comm. 390: Honger is een scerp sweert, poenalis gladius est magna fames et acutus; bij Servilius, 92: Den honger is een scherp sweert. Zie verder De Brune, 193: Gheen scherper mes als hongher es; Tuinman I, 97; Harreb. I, 324 a; Wander II, 909; Bebel no. 501; Waasch Idiot. 294 a: honger is een kwade beest of een scherp zweerd; Teirl. II, 57: honger es 'n ka beeste, honger maakt de beste mensch kwaad en onmenschelijk; Rutten, 95 b: hongeris een scherp wapen (of zweerd).
