A (de,van of van der), geslacht, dat in de middeleeuwen voorkomt op de grenzen van Holland en het Sticht, waar een plaatsje Ter Aa onder Ruwiel ligt, en in de stad Utrecht. Hiervan ontmoet men het eerst in 1156Walterus, met zijn beide zonen Heinricus enHeIyas,enin hetzelfde jaar Albero; in 1226 Gerardus;inhet leenregister van graaf Floris V (omstr. 1282) Gerard en Jacob, die door den zoen met Aemstel leenmannen van Holland waren geworden, en in 1283 Engelbertus.
In 1305 is broeder Dirck van der Acommandeur van St. Catharina te Utrecht, terwijl wij in die stad vinden: 1363 en 1375 Jacob, 1402 Ysbrand als schepen, 1406 Alp hardus kanunnik van Sint Pieter aldaar en 1415 Ysbran d, in den oorlog met Holland genoemd.Zie Oorkondenbk. van Holland.
Obreen
