Crisisbeheersing staat voor het geheel van maatregelen en voorzieningen dat de rijksoverheid treft in samenwerking met andere organisaties ter voorbereiding op, ten tijde van en na afloop van intersectorale crises ter waarborging van de nationale veiligheid (Nationaal Handboek Crisisbesluitvorming, p 11.)
Uitgangspunt bij crisisbeheersing is dat alleen die wet- en regelgeving wordt toegepast die wordt vereist door de specifieke situatie. Daarbij wordt zo lang mogelijk gebruik gemaakt van de normale bevoegdheden, vastgelegd in de geldende wet- en regelgeving.
