Mythologische Encyclopedie

Dr. A. van Anken (1961)

Gepubliceerd op 08-04-2020

TYPHON of TYPHOEUS

betekenis & definitie

(Gr. Tuphoeus, Tuphaon, Tuphon of Tuphos), monsterachtige reus, zoon van Tartarus en Gaea.

Hij had honderd vuurspuwende drakenkoppen, honderd armen, benen in de vorm van slangen en een enorme lengte. Bij Echidna was hij vader van een aantal monsters, zoals de Cerberus, Chimaera e.a. Hij bond de strijd aan met de goden en joeg hen allen op de vlucht, Zeus uitgezonderd. Na aanvankelijk zelfs Zeus verminkt te hebben, werd hij tenslotte door diens bliksem verpletterd en begraven onder een berg in Cilicië, onder de Etna op Sicilië, of onder het eiland Inarime voor de kust van Campanië (Ov. III, 303; V, 321,348 e.v.; Verg. IX, 716).ICONOGRAFIE Vooral op de oudere Griekse vazen is de strijd tussen Zeus en Typhon meermalen afgebeeld: bijv. op een Chalcidische hydria (ca. 550 v.C.) te München. De reus is hier voorgesteld met grote vleugels en slangenbenen, terwijl Zeus op hem afstormt, de bliksemschicht in de opgeheven rechterhand.

Zie Tartarus, Gaea, Cerberus, Chimaera, Echidna, Zeus

< >