(Gr. Parthenos = maagd), grote Dorische tempel te Athene, ter ere van Athena Parthenos gebouwd op de Acropolis.
Pericles, de leider der Atheense staat, gaf de bouwopdracht aan de architect Ictinus en aan de beeldhouwer Phidias. Het werk werd ondernomen in het kader van de wederopbouw der Acropolis na de verwoesting door de Perzen in 480 v.C., en duurde van 447-432. De tempel is van pentelisch marmer, 8 zuilen staan aan de korte zijden van de tempel, en 17 aan de lange zijden. Het beeld der godin, in goud en ivoor uitgevoerd door Phidias, bevond zich in het Oostelijk gedeelte. Van het beeld is niets bewaard gebleven. 92 metopen, 160 m. fries en twee met figuren gevulde gevelvelden, gemaakt door de beste beeldhouwers der 5de eeuw, versierden het gebouw. Slechts een zeer klein deel van de sculpturen zijn nog ter plaatse, het meeste bevindt zich in Londen (Br. Museum). De tempel zelf werd christelijke kerk, en daarna moskee; in 1687 werd het gebouw grotendeels verwoest door een explosie bij de belegering door de Venetianen.
