Monsterachtig vrouwelijk wezen, waarvan de aanblik de beschouwer deed verstenen. Later kende men drie Gorgonen: Medusa, Euryale en Stheno, dochters van Phorcys en Ceto.
Zij woonden in het uiterste Westen. Medusa was van hen de meest bekende, o.a. door de sage van Perseus die deze Gorgo het hoofd wist af te slaan (Ov. IV, 772 e.v.).ICONOGRAFIE Het Gorgomasker stond als afschrikwekkend teken op de Aegis. Op Griekse vazen ziet men de kop, met slangehaar, soms ook met uitstekende tong, als versiering op de schilden van krijgers. Ook op de oudere munten van de stad Athene staat de Gorgokop, voorts op gemmen, tempelantefïxen en wandschilderingen. Bekend is het archaïsche reliëf: een der metopen van de tempel C te Selinus. daar ziet men Perseus die Medusa het hoofd afsnijdt. De Gorgo heeft een wijde muil met slagtanden en de tong is uitgestoken. De Pegasus, die uit haar bloed werd geboren, houdt zij met de rechterhand omklemd (begin 6de eeuw v. C.). Latere Gorgo- of Medusavoorstellingen geven de kop een rustiger en minder afschuwelijke uitdrukking, bijv. de Medusa Rondanini te München, doch ook hier is het hoofd omwonden door slangen; kleine vleugels steken uit het haar.
Zie Phorcys, Ceto, Perseus
