1. In de Grieksche muziek de benaming voor het octaaf.
2. Bepaalde naar een constant aantal trillingen vastgestelde toonhoogte („diapason normal" is de zoogenaamde „Parijsche" stemming), naar welke men zich richt bij het uitvoeren van muziekwerken.
3. Het instrument zelf, waarmede de onder 2. bedoelde toon wordt aangege,ven, hetzij stemvork of -fluit.
