Wat is de betekenis van diapason?

diapason - Zelfstandignaamwoord 1. (muziek) stemvork 2. (muziek) algemeen aangenomen toonhoogte van de 'a' bij het stemmen van muziekinstrumenten Woordherkomst afgeleid van het Griekse 'pasōn' met het voorvoegsel dia- Verwante begrippen kamertoon, stemsleutel, stemtoonhoogte, stemvork

[Lat., van Gr. dia pasoon chordoon = door alle (acht) snaren] octaaf; omvang van stem of instrument; stemvork; normale stemming.

toonomvang (muz.); (toon van de) stemvork; algemene stemming

1. normale diapason, stemming waarin a’ 440 trillingen per seconde heeft; ook stemvork of stemfluitje: 2. mensuur van blaasinstrumenten, omvang van een stem.

omvang van een stem of instrument; stemvork

omvang van een stem; stemvork, -fluitje; toonhoogte; gemoedsstemming; faire brasser le diapason à qn., iem. een toontje lager doen zingen; se mettre au diapason de qn., zich naar iem. schikken.

(stem-, toon) hoogte; (toon)omvang; la; melodie, harmonie.

stemvork; toonhoogte.

(<Gr.), m., (muz.) 1. de achtste toon (octaaf) van een grondtoon, ook wel de algemene toonomvang van een stem of een instrument; 2. (toon van de) stemvork ; 3. algemeen aangenomen toonhoogte der a bij het stemmen van muziekinstrumenten ; 4. (fig.) algemene stemming.