wonder

betekenis & definitie

wonder - zelfstandig naamwoord
uitspraak: won-der

1. onverklaarbare gebeurtenis
♢ hij gelooft niet in wonderen
1. geen wonder dat hij gevallen is
[het verbaast me niets]
2. het is een wonder dat hij nog leeft
[het is onverklaarbaar]
3. dat middel doet wonderen
[het helpt erg goed]
4. wonder boven wonder
[tot ieders verrassing]
5. de wonderen zijn de wereld nog niet uit
[dat had ik nu nooit verwacht]

Zelfstandig naamwoord: won-der
het wonder
de wonderen
het wondertje

Synoniemen
mirakel