tegenwerping

betekenis & definitie

tegenwerping - zelfstandig naamwoord
uitspraak: te-gen-wer-ping

1. argument ertégen
♢ hij ging akkoord, hij had geen enkele tegenwerping

Zelfstandig naamwoord: te-gen-wer-ping
de tegenwerping
de tegenwerpingen
het tegenwerpinkje

Synoniemen
bezwaar