pril

betekenis & definitie

pril - bijvoeglijk naamwoord

1. pas ontstaan, nog jong en onbedorven
♢ er ontstond een prille liefde tussen Pieter en Nicky
1. in mijn prille jeugd
[toen ik nog heel klein was]

Bijvoeglijk naamwoord: pril
... is priller dan ...
het prilst
de/het prille ...
iets prils

Tegenstellingen
ervaren, geoefend, geroutineerd