opruier

betekenis & definitie

opruier - zelfstandig naamwoord
uitspraak: op-rui-er

1. iemand die anderen aanspoort strafbare feiten te plegen
♢ toen die opruier was opgepakt, werd het heel rustig

Zelfstandig naamwoord: op-rui-er
de opruier
de opruiers
het opruiertje