ontvluchten

betekenis & definitie

ontvluchten - regelmatig werkwoord
uitspraak: ont-vluch-ten

1. er niet door getroffen worden, niet gepakt worden
♢ de gevangen ontvluchtte in het donker
2. van iets of iemand wegvluchten
♢ mevrouw Speijk ontvlucht de moeilijkheden thuis

Regelmatig werkwoord: ont-vluch-ten
ik ontvlucht
jij/u ontvlucht
hij/zij ontvlucht
wij/zij/jullie ontvluchten
ik/jij/u/hij/zij ontvluchtte
wij/zij/jullie ontvluchtten
hij is ontvlucht
de/het/een ontvluchte ....
ontvluchtend, ontvluchtende

Synoniemen
ontkomen, ontsnappen, ontspringen, uitbreken, wegkomen

Tegenstellingen
detineren, gevangennemen, opsluiten, vastzetten