ontspruiten

betekenis & definitie

ontspruiten - onregelmatig werkwoord
uitspraak: ont-sprui-ten

1. eruit ontstaan
♢ hij is ontsproten aan een adellijke familie

Onregelmatig werkwoord: ont-sprui-ten
ik ontspruit
jij/u ontspruit
hij/zij ontspruit
wij/zij/jullie ontspruiten
ik/jij/u/hij/zij ontsproot
wij/zij/jullie ontsproten
hij is ontsproten
de/het/een ontsproten ....
ontspruitend, ontspruitende

Synoniemen
voortkomen