gronden

betekenis & definitie

gronden - regelmatig werkwoord
uitspraak: gron-den

1. waar je van uitgaat, hoe je tot een mening komt
♢ ik grond deze opvatting op de resultaten van een onderzoek
2. een onderlaag ergens op aanbrengen
♢ je moet deze deur eerst gronden en daarna aflakken

Regelmatig werkwoord: gron-den
ik grond
jij/u grondt
hij/zij grondt
wij/zij/jullie gronden
ik/jij/u/hij/zij grondde
wij/zij/jullie grondden
hij heeft gegrond
de/het/een gegronde ....

Synoniemen
baseren, berusten