enquêteur

betekenis & definitie

enquêteur - zelfstandig naamwoord
uitspraak: en-kè-teur

1. iemand die een enquête houdt
♢ ik ging als enquêteur met een vragenlijst langs de huizen in de buurt

Zelfstandig naamwoord: en-kè-teur
de enquêteur
de enquêteurs
het enquêteurtje