doorklinken

betekenis & definitie

doorklinken - onregelmatig werkwoord
uitspraak: door-klin-ken

1. het boven iets anders uit klinken
♢ de voetstappen klinken door op de benedenverdieping

Onregelmatig werkwoord: door-klin-ken
ik klink door (... ik doorklink)
jij/u klinkt door (... jij doorklinkt)
hij/zij klinkt door (... hij doorklinkt)
wij/zij/jullie klinken door (... wij doorklinken)
ik/jij/u/hij/zij klonk door (... ik doorklonk)
wij/zij/jullie klonken door (... wij doorklonken)
hij heeft doorgeklonken
doorklinkend, doorklinkende