doorbreken

betekenis & definitie

doorbreken - onregelmatig werkwoord
uitspraak: door-breken

1. stuk- of openbreken
♢ door de droogte is de dijk doorgebroken
2. beroemd worden
♢ de zanger is eindelijk doorgebroken: zijn liedje staat op de hitlijst

Onregelmatig werkwoord: door-breken
het breekt door (... het doorbreekt)
zij breken door (... zij doorbreken)
het brak door (... het doorbrak)
zij braken door (... zij doorbraken)
het is doorgebroken
de/het/een doorgebroken ....
doorbrekend, doorbrekende