brunchen

betekenis & definitie

brunchen - regelmatig werkwoord
uitspraak: brun-sjen

1. een maaltijd gebruiken die tegelijk als ontbijt en als lunch dienstdoet
♢ we verzamelden ons om half twaalf om gezellig te gaan brunchen

Regelmatig werkwoord: brun-sjen
ik brunch
jij/u bruncht
hij/zij bruncht
wij/zij/jullie brunchen
ik/jij/u/hij/zij brunchte
wij/zij/jullie brunchten
hij heeft gebruncht
brunchend, brunchende