boventoon

betekenis & definitie

boventoon - zelfstandig naamwoord
uitspraak: bo-ven-toon

1. hogere toon die meeklinkt
♢ ik hoor als boventoon een C-majeur
2. boodschap die boven alle andere uit klinkt
♢ de boventoon van zijn betoog was gekwetstheid

Zelfstandig naamwoord: bo-ven-toon
de boventoon
de boventonen
het boventoontje