bestuiven

betekenis & definitie

bestuiven - onregelmatig werkwoord
uitspraak: be-stui-ven

1. met een fijn laagje van iets overdekken
♢ ik bestuif de cappuccino met een beetje cacao

Onregelmatig werkwoord: be-stui-ven
ik bestuif
jij/u bestuift
hij/zij bestuift
wij/zij/jullie bestuiven
ik/jij/u/hij/zij bestoof
wij/zij/jullie bestoven
hij heeft bestoven
de/het/een bestoven ....
bestuivend, bestuivende