Dijkdorp aan de Beneden-Merwede. Een eerste vermelding in 1064 betrof waarschijnlijk Oud-Sliedrecht, dat in 1421 ten onder ging in de huidige Biesbosch.
Na de bedijking van de Alblasserwaard in 1277 ontstond een lineaire nederzetting. Al in de 15de eeuw genoot Sliedrecht bekendheid als een dorp van griendwerkers, die het rijshout uit de genoemde Biesbosch haalden.
In 1678 bedacht men hier het voor de dijkbouw belangrijke zinkstuk, een met stenen verzwaard afzinkbaar vlechtwerk van rijshout. Uit de waterbouwkundige activiteiten ontwikkelde zich de baggerindustrie, die het dorp internationale bekendheid verschafte.
Door de ontwikkeling van baggerindustrie en scheepsbouw onderging het dorp tussen 1860 en 1890 een verdichting van de bebouwing en een uitbreiding binnendijks en langs de Stationsweg. Tussen 1914 en 1931 verwezenlijkte men op opgehoogde platen in de rivier een buitendijkse uitleg met industrieterreinen en arbeiderswoningen.
Na de Tweede Wereldoorlog is bij verdere uitbreidingen het gebied tussen Merwede en Betuwelijn volgebouwd.
