Huys te Warmont (Burg. Ketelaarstraat 31).
Dit aan drie zijden omgrachte huis wordt in 1362 voor het eerst vermeld. Uit die tijd stamt de kern van de toren aan de zuidwestzijde.
Na de verwoesting van het kasteel in 1420 bouwde men in de 15de of begin 16de eeuw de westvleugel tegen deze toren. Nadat het kasteel in 1573 door de Spanjaarden was verwoest, liet Johan II van Duivenvoorde tussen 1589 en 1601 de noordvleugel optrekken.
Aan de binnenhofzijde kreeg dit bouwdeel in 1628-'29 een galerij naar ontwerp van Salomon de Bray. In 1775-'77 werd het huis in opdracht van Cornelis Pieter baron van Leyden en zijn vrouw H.J. de Thoms gemoderniseerd in Lodewijk XVI-stijl, zodat het huidige gepleisterde U-vormige landhuis tot stand kwam.
Daartoe werd de oostvleugel toegevoegd. De symmetrische voorgevel heeft een middenrisaliet met een fronton voorzien van het alliantiewapen Van Leyden-De Thoms.
Aan het uiteinde van de met een attiek verhoogde zijvleugels staan vierkante paviljoens met tentdak, bekroond door een open klokkenstoel met peervormige spits en wijzerplaten (circa 1780). In de rechter klokkenstoel hangt een klokje met het wapen van Warmond in gotische stijl en het opschrift ‘1392 et vocor Barbara’.
Het kasteel is in 1961-'62 gerestaureerd. Het interieur is uitgevoerd in eenvoudige Lodewijk XVI-stijl.
De ronde muzieksalon in het paviljoen op de zuidoostelijke hoek heeft rijk stucwerk in neoclassicistische stijl met voorstellingen van bouwwerken, jachttaferelen en voorstellingen die de wetenschap symboliseren.Het omringende park werd vanaf 1810 in opdracht van Frederik baron van Leyden gewijzigd in vroege landschapsstijl, maar het bevat nog enkele 17de- en 18de-eeuwse formele elementen, waaronder de vierkante omgrachting en het Grand Canal achter het huis. Bij de wijziging heeft men de gracht aan de voorzijde van het huis gedempt en een slingerende oprijlaan en twee slingerende waterlopen aangelegd. Het toegangshek aan de Herenweg bij de brug over de buitenste gracht dateert mogelijk uit het begin van de 19de eeuw. Eind 18de eeuw gebouwd zijn het voorm. koetshuis (Burg. Ketelaarstraat 33) en vermoedelijk ook de dienstwoning Herenweg 139. De L-vormige oranjerie werd opgetrokken in 1830 (gevelsteen) en kreeg in 1910 in opdracht van de Leidse lakenfabrikant C.H.
Krantz een achterbouw van sintelsteen. Uit die tijd is ook het met sintelsteen gebouwde speelhuisje in cottagestijl.
