Het stenen droogdok (Industriehaven 50) vormde het belangrijkste onderdeel van een plan dat waterbouwkundige Jan Blanken in 1798 opstelde ter verbetering van het marinedok. Voor het droogpompen diende het in 1802-'04 gebouwde neoclassicistische (neo-Grec) pomphuis met daarin een dubbelwerkende stoommachine (gesloopt 1968, herbouwd 2001-'02).
Het droogdok kreeg twee achter elkaar gelegen dokkamers, gescheiden door een tussenhoofd met puntdeuren. Het voorste gedeelte het voor onderhoudswerk bedoelde kieldok kwam in 1806 gereed.
Het hogerliggende timmerdok voor langduriger reparaties voltooide men in 1821-'25. Ter afsluiting diende een schipdeur; een klein houten schip met dubbele kiel dat precies paste in de daartoe aangebrachte sleuven in het sluishoofd.
Deze afsluiting werd in 1884 vervangen door een welijzeren schipdeur naar plannen van P. Glavimans.
Het droogdok heeft tot 1970 dienst gedaan en is in 2003 hersteld.
