Kampereiland. Ten noorden van Kampen ontstond in de late middeleeuwen door afzetting van rivier- en zeeklei in de delta van de IJssel een aantal, later aan elkaar gegroeide, eilandjes.
De eerste bewoning van het gebied dateert van 1458 en vanaf 1627 werden de erven in dit veeteeltgebied door de stad Kampen verpacht. De boerderijen staan op terpen.
Door het afsluiten van de Zuiderzee is het gevaar voor overstroming verdwenen. Een van de oudste terpen is waarschijnlijk die van Erf 29.
De langhuisboerderij Heultjesweg 31 dateert van circa 1900 en heeft een met riet gedekt zadeldak met bewerkte windveren. Er naast staat een ouder boerderijtje met vlechtingen in de gevels.
Van de uit 1667 daterende (Herv.) Eilanderkerk (Heultjesweg) is na verbouwingen in de 18de en 19de eeuw alleen het benedengedeelte over.
