(Landswerf 21-58) is een langgerekt drielaags pand met hoekrisalieten en een middenrisaliet voorzien van een fronton met rijkswapen en een achtzijdige koepel. De hoekschoorstenen worden bekroond door smeedijzeren wereldbollen.
Dit sobere neoclassicistische gebouw oorspronkelijk met een doorgang in het midden verrees in 1798 naar een plan uit 1796 van Pieter Glavimans, maar werd na verwoesting door Russische en Engelse troepen (1799) in 1800 herbouwd.Het diende als hoofdgebouw bij de tot dok verbouwde Westerhaven. In 1827 werd het naar plannen van T.F. Suys aangepast voor het Koninklijk Instituut voor de Marine, dat hier tot 1850 gevestigd bleef. In 1884 kwam het gebouw in gebruik als Rijks Krankzinnigen Gesticht. Van 1922 tot 1967 was het een provinciaal gesticht, waarna alleen het hoofdgebouw overbleef. Dat gebouw is in 1983-'84 verbouwd tot appartementen. Vlakbij ligt over de Westersingel een brug met smeedijzeren hekken in jugendstil-vormen (circa 1905).
