Dorp, ontstaan in de 12de eeuw op een zandrug tussen twee takken van de Ruiten-Aa. Vlagtwedde was het hoofddorp van de heerlijkheid Westerwolde die in 1619 bezit werd van de stad Groningen.
Vanaf 1850 ontstond lintbebouwing langs de Onstwedderweg, de Schoolstraat en het Oosteinde (nu Wilhelminastraat). De structuur van het esdorp is redelijk bewaard gebleven, met een brink bij de kerk en een brink bij de splitsing van de weg van Wedde richting Onstwedde en Bourtange.
Van de oudere bebouwing is, mede door de sloop van het rechthuis in 1903, weinig over. Na de Tweede Wereldoorlog zijn vooral aan de noordzijde enkele nieuwbouwwijken tot stand gekomen.
