(Gasthuisstraat 41) is een laatgotische eenbeukige kerk met een recht gesloten koor en een smalle, asymmetrisch geplaatste toren van drie geledingen met ingesnoerde spits. De als St.-Antoniuskapel gebouwde kerk verrees vermoedelijk begin 15de eeuw bij een tussen 1337 en 1354 gesticht gasthuis.
De toren is midden 15de eeuw toegevoegd en bevat een klok uit 1754.Oorspronkelijk had de kerk aan de noordzijde een smallere zijbeuk. Sinds 1735 is het gebouw bij de Lutherse gemeente in gebruik. Restauraties zijn uitgevoerd in 1870, 1919-'31 en 1967-'69. Het interieur wordt gedekt door kruisribgewelven. Tot de inventaris behoren een preekstoel (18de eeuw), een doopvont in de vorm van engel met schelp kopie naar B. Thorwaldsen (begin 19de eeuw) en een orgel door C.F.A.
Naber (1845). Het gasthuishofje (Gasthuisstraat 21-37) bestaat uit een rij, oorspronkelijk 16de-eeuwse, eenlaags provenierswoningen, die hun huidige gepleisterde uiterlijk hebben gekregen rond 1840. Gasthuisstraat 21 heeft een verdieping en een classicistische deuromlijsting uit die tijd.
