De R.K. St.-Michaëlskerk (Zuiderhaven 75) is een driebeukige kruisbasiliek met vijfzijdig gesloten koor, driezijdig gesloten transeptarmen, aangebouwde sacristie en doopkapel en een toren van drie geledingen met traptoren, overhoekse steunberen en een ingesnoerde spits. Deze neogotische kerk werd in 1880-'81 naar ontwerp van A. Tepe gebouwd ter vervanging van een in 1752 ingerichte schuilkerk. In 1941 raakte de kerk zwaar beschadigd door een bominslag. Restauraties zijn uitgevoerd in 1947 en 1990.
Het interieur wordt gedekt door een gestuct kruisribgewelf. Tot de door het atelier van F.W. Mengelberg vervaardigde inventaris uit de bouwtijd behoren het hoofd- en de zijaltaren, de preekstoel (1882), het triomfkruis (1884), enkele communiebanken en biechtstoelen en kruiswegstaties (1889-'91). Verder bevat de kerk een door P.J. Adema gebouwd orgel (1898). De moderne, van plexiglas vervaardigde ramen zijn in 1985-'99 gemaakt door J.M. de Vries.
Een tussenlid verbindt de kerk met de neogotische pastorie (Zuiderhaven 77), gebouwd in 1881 naar plannen van A. Tepe. De trapgevels zijn voorzien van muizetandlijsten en pinakels (voorzijde). In 1927 heeft men de voorgevel vernieuwd en is tegen de linkerzijgevel een erker aangebouwd.
