Esdorp, ontstaan in de vroege middeleeuwen op de oostflank van de Hondsrug langs de weg van Coevorden naar Groningen. Begin 13de eeuw werd hier een dochterkerk van de kerk van Anloo gesticht.
Borger, dat voor het eerst wordt vermeld in 1381, was het centrale kerkdorp van de dochternederzettingen Buinen, Drouwen en Westdorp. Er waren twee essen: de Ooster- en de Zuideres.
Het dorp heeft enkele brinkrestanten. De brinken aan de Brinkstraat hoek Kleine Brinkstraat - en bij de splitsing Lemmerstraat-Hunebedstraat zijn het meest herkenbaar.
De bebouwing heeft te leiden gehad onder dorpsbranden in 1828, 1841 en 1885. Na de Tweede Wereldoorlog is Borger vooral in zuidoostelijke richting uitgebreid.
Bij ingrijpende saneringen in de dorpskern vanaf de jaren zeventig zijn onder meer de Geref. kerk (circa 1900) en het postkantoor (1916) gesloopt en is naast de Herv. kerk een raadhuis opgetrokken (1994).