Het gaat om dieren die in het liedje iets doen, wat in werkelijkheid onmogelijk is, zoals beren die broodjes smeren.
De handschriftencollectie van het Bureau van het Nederlandse Volkseigen, heeft als incipit: "'k Zag twee vlooien / mussen plooien".
De Handschriftencollectie van G.J. Boekenoogen bevat drie varianten van het lied: "'k Zag twee katten / stoelen matten", "Ik zag twee apen tarwe rapen / Zeg is dat geen wonder" en "Ik zag twee apen wortelen schrapen / Kijk wat was 't een wonder".
Florimond van Duyse vermeldt in Het oude Nederlandsche lied als eerste liedboek de nu bekende beginregel: "'k Zag twee beren / broodjes smeren".
'k Zag twee beren broodjes smeren o het was een wonder! 't Was een wonder boven wonder dat die beren smeren konden.
Bronnen, noten en/of referenties a b Tekstnorm: Ik zag twee beren broodjes smeren, Nederlandse Liederenbank, Meertens Instituut.
