Hij was van 1923 tot 1928 directeur van Landbouw, Nijverheid en Handel van Nederlands-Indië en van 1928 tot 1933 gouverneur van Suriname.
Tijdens zijn gouverneurschap waren er in Suriname verschillende protestacties tegen het Nederlandse bewind, mede geïnspireerd door de komst naar de kolonie van Anton de Kom.
Van 1950 tot 1953 was hij lid van de Staatscommissie inzake de Grondwetsherziening.
In 1956 werd Rutgers benoemd tot vicepresident van de Raad van State, een functie die hij tot zijn pensionering in 1959 zou vervullen.
Rutgers was lid van de Anti-Revolutionaire Partij en de Gereformeerde Kerken in Nederland.
Hij was getrouwd met Rosine Idenburg, lid van de familie Idenburg en een dochter van de ARP-politicus Alexander Idenburg, met wie hij zes kinderen had. Hij was een broer van de politicus, advocaat en verzetsstrijder Victor Henri Rutgers en een oom van het Tweede Kamerlid Jacqueline Rutgers.
