In de statistiek is een aannemelijkheidsquotiënttoets, vaak ook aangeduid met de Engelse term likelihood-ratiotest, een parametrische toets die als toetsingsgrootheid een aannemelijkheidsquotiënt, of een functie daarvan, heeft.
De toets vergelijkt de aannemelijkheid van de parameterwaarde(n) onder de nulhypothese met de aannemelijkheid van de waarde(n) onder de alternatieve hypothese en verwerpt de nulhypothese als de parameterwaarde(n) onder de alternatieve hypothese significant aannemelijker zijn dan die onder de nulhypothese.
In het eenvoudige geval van een enkelvoudige nul- en alternatieve hypothese.
Volgens het lemma van Neyman en Pearson is deze aannemelijkheidsquotiënttoets de meest onderscheidende toets onder de toetsen met dezelfde onbetrouwbaarheid.
De nulhypothese wordt ook hier verworpen voor kleine waarden van het aannemelijkheidsquotiënt.
Voor het bepalen van de bovengenoemde kritieke waarde c is de verdeling onder de nulhypothese nodig van de toetsingsgrootheid .
