À-vuespel is de uit het Frans afkomstige benaming voor het spelen van muziek direct van het blad, zonder het tevoren gezien of geoefend te hebben.
Sinds het begin van de muzieknotatie ging het snel kunnen reproduceren van een muziekstuk hand in hand met de vaardigheid van blad te spelen.
Als hij een begeleidingspartij speelt zal hij tevens oog moeten hebben voor de solostem van het andere instrument, en in moeten schatten hoe de balans is, en zijn functie ten opzichte van die solostem.
De toepassingen van de vaardigheid van het van blad kunnen spelen zijn legio.
Weglaten van minder belangrijke, secundaire noten, vooral bij het spelen van orkestuittreksels.
Van blad spelen draagt ook het gevaar van muzikale slordigheid, nonchalance en het maken van soms storende fouten in zich.
