Het A-dynamisch manifest is een Nederlands manifest uit 1961 van de A-dynamische groep dat pleit voor de vervaardiging van kunstwerken waarin op geen enkele manier de persoonlijke expressie van de kunstenaar geopenbaard wordt.
De groep die het A-dynamische manifest opstelde liet zich inspireren door het werk van Marcel Duchamp en de dadaïsten.
Dit resulteerde in bijvoorbeeld in het scheren van een cactus en het vullen van een museumruimte met glas om glas tot kunst te bombarderen.
Tijdelijke bemoeilijking van het betreden en het verlaten van gebouwen.
De drie kunstenaars richtten begin jaren zestig een aantal stichtingen op die aansloten bij het manifest, waaronder de Nak Pro Nak Foundation en de J. De Bil Foundation.
Het manifest toont sterke verwantschap met mentale houding binnen de internationale kunstbeweging fluxus en de ideeën van de oprichter daarvan; George Maciunas.
