(Eli), Ned. natuuronderzoeker, 1861-1914. Heimans werd in 1885 onderwijzer te Amsterdam, waar hij hoofd van verscheidene scholen is geweest.
In 1893 verscheen zijn eerste natuurboekje De levende natuur. Hierdoor kwam hij in contact met J.P.Thijsse. Samen stichtten zij in 1896 het tijdschrift De Levende Natuur. Heimans was een van de initiatiefnemers voor de oprichting van de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten in Nederland (1905). Hierdoor en door zijn medewerking aan verscheidene boekjes werd Heimans een van de voornaamste voorlichters over natuur en natuurbescherming in Nederland. Als eerbetoon is in Zuid-Limburg een groeve naar hem genoemd, de Heimansgroeve nabij Epen.
Werken: (met J.P. Thijsse) Van vlinders, bloemen en vogels, enz. (1894 vlg.), (met J.P.Thijsse en W.H.Heinsius) Geïllustreerde flora van Nederland (1898).Litt. Fop.I.Brouwer, Leven en werken van E.Heimans en de opbloei der natuurstudie in Nederland in het begin van de twintigste eeuw (1958).
