Ultra HD of Ultra High Definition is de benaming voor de resolutie van een beeldscherm, televisie of beeldchip, waarvan de waarde is vastgesteld op minimaal 3840 x 2160 pixels. Deze waarde ligt 4 keer hoger dan Full HD en geeft beelden meer scherpte.
Ultra HD wordt ook wel aangeduid met UHD, 4K of 8K Ultra HD. Op 17 oktober 2012 werd de standaard ingevoerd door de Consumer Electronic Association, waarbij werd bepaald dat de term gebruikt dient te worden bij schermen of beeldchips met een beeldverhouding van 16:9. Deze schermen moeten voorzien zijn van minimaal één digitale ingang, die beelden met een volledige resolutie van minimaal 3840 x 2160 pixels kan transporteren en weergeven. Ultra HD is onder te verdelen in Ultra HD 4K en Ultra HD 8K (met een resolutie van 7680 x 4320 pixels). Op dit moment wordt 4K Ultra HD het meest toegepast in televisies en camera’s. Met Ultra HD ziet de kijker beelden die met 8,3 Megapixel resolutie vier keer scherper dan bij Full HD weergave (1080 x 1920 pixels). Ook details en kleurverschillen zijn beter zichtbaar met Ultra HD weergave. Een 8K Ultra HD beeldscherm biedt 33,2 Megapixels en heeft dus 16 keer de scherpte van Full HD. Omdat de pixeldichtheid toeneemt bij Ultra HD is het verschil in scherpte erg goed zichtbaar, wanneer er wordt vergeleken met een even groot Full HD scherm of televisie. Ultra HDTV ondersteunt kleuren die met HDTV niet zichtbaar zijn. Ook is een veel hogere framerate (beeldsnelheid per seconde) van 120 fps mogelijk. Sommige afspeelapparaten en Ultra HD beeldschermen zijn in staat om beeldmateriaal met een lagere resolutie te schalen (upscalen) naar Ultra HD. Dit gebeurt softwarematig en oogt weliswaar scherper, maar zal nooit zo indrukwekkend zijn als echte (native) Ultra HD.
