Klumpke-plexusverlamming

betekenis & definitie

paralyse van de onderste wortels van de plexus brachialis met atrofie van de spieren van arm en hand, bij laesie van Cs en Thi (zie ook Erb-verlamming).

In 1885 beschreef Auguste Klumpke (1859-1927), echtgenote van de bekende Franse neuroloog Joseph Jules Déjerine (1849-1917) deze verlamming die vaak voorkomt bij kinderen die met een tangverlossing zijn geboren: ‘Contribution a 1’étude des paralysies radiculaires du plexus brachial. Paralysies radiculaires totales. Paralysies radiculaires inférieures. De la participation des filets sympathiques oculo-pupillaires dans ces paralysies’1.

De achttienjarige Auguste verliet Lausanne in 1877 en vertrok samen met haar drie zusjes naar Parijs. De meisjes Klumpke, van Amerikaanse origine, hadden in Zwitserland hun opvoeding gekregen. In Parijs kozen twee zusjes voor een artistieke loopbaan, de derde studeerde natuurwetenschappen. Auguste’s hart ging uit naar een medische loopbaan. Ondanks het vooroordeel van de hoogleraren ‘geen vrouwen in de medische professie’ werd ze uiteindelijk als studente geneeskunde aan een universiteit te Parijs geaccepteerd. Auguste ontpopte zich al spoedig als een buitengewoon briljante studente. Nog in haar opleiding beschreef ze de naar haar genoemde paralyse. In de loop van haar studie maakte ze kennis met de bekende neuroloog Déjerine, met wie ze in haar laatste studiejaar trouwde. Na haar promotie in 1888 assisteerde madame Déjerine-Klumpke haar man bij zijn anatomische studies van het zenuwstelsel. Na Déjerine’s overlijden (1917) stichtte ze een laboratorium om zijn onderzoek te kunnen voortzetten.

In Frankrijk werd Madame alom zeer gewaardeerd; ze werd zelfs presidente van de Société de Neurologie en de overheid verleende haar de onderscheiding van het Legioen van Eer (Hamilton Bailey).

1 Rev. méd. Paris, 5,1885, 591-616