klein oppervlakkig slijmvliesdefect in de maag, waarin een gerupteerde arterie hevige bloedingen kan veroorzaken (exulceratio simplex dieulafoy). In de Clinique Médicale Paris (1897/’98) beschreef de didactisch zeer begaafde Franse clinicus Georges Dieulafoy (1839-1911) dit naar hem genoemd ulcus, dat door erosie van een submukeus gelegen arterie aanleiding kan geven tot een massale maagbloeding.
Dieulafoy, een van de meest getalenteerde leerlingen van de Parijse internist Armand Trousseau (1801-’67), werd in 1886 hoogleraar in de pathologie. Tien jaar later bereikte hij zijn ideaal door zijn benoeming tot hoogleraar in de interne geneeskunde in het Parijse ziekenhuis Hôtel-Dieu. Dat professoraat had zijn leermeester vele jaren vervuld. Dieulafoy’s beroemde werk Manuel de Pathologie interne (1880-’84) beleefde in 1911 de zestiende druk. Hoewel het boek in zeer veel opzichten verouderd is, geldt het nog steeds als een uniek voorbeeld van zorgvuldige klinische waarneming.
Dieulafoy ontwikkelde een spuit met tweewegkraan voor punctie en spoeling van de pleuraholte, die naar hem de Dieulafoy-aspirator heet. Het samengaan van drie symptomen, karakteristiek voor de diagnose acute appendicitis: hypersensibiliteit van de huid, défense musculaire en drukpijn op het punt van McBurney, noemt men wel de trias van Dieulafoy.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
