Wat is de betekenis van Ontginning?

v., 1. het ontginnen. 2. (-en), grond die ontgonnen is of wordt.

Ontginning, dit is een landwinning waarbij vochtige gronden door ontwatering toegankelijk worden gemaakt. Door de kunstmatige matige beheersing van de waterstand vallen ontginningen onder de noemer polders. Deze moerassige gronden moesten ontwaterd worden om geschikt te maken voor landbouw. Er zijn vele technieken toegepast. Denk aan het maken van...

Het huidige laagveengebied in de Zaanstreek ontstond als gevolg van laatmiddeleeuwse ontginning. Het bestond voordien uit een hoogveenpakket dat zich in de loop van vele eeuwen had gevormd. Dit hoogveen had het karakter van een met regenwater verzadigd, uitgestrekt en ondoordringbaar moeras, van waaruit het water naar de laagste delen wegstroomde,...

ontginning - Gebieden in een natuurlandschap beschikbaar maken voor menselijk gebruik door de natuurlijke omstandigheden te veranderen.

(en herontginning). Het in cultuur brengen van woeste gronden. Eerst zorgt men gewoonlijk voor behoorlijke drooglegging en zo nodig voor aanleg van wegen; dan volgt de eigenlijke O.: vernietigen van de oude vegetatie, sorteren der profiellagen, egaliseren van slechte ondergrond, regelmatig verdelen van de beschikbare goede grond. Vanouds is het mee...

s., ûntginning.

van heide tot bouwland, grasland of bos: na afbranden, ploegen en diep spitten, kalk of mergel toevoegen; dierlijke- en kunstmest geven de beste resultaten. Het eerst kunnen aardappelen en rogge (haver) worden verbouwd, soms lupinen (klaver) als groenbemesting. Lage heidevelden worden tot grasland ontgonnen. Na oppervlakkige grondbewerking wordt ha...

V. ontginningen (het ontginnen; grond, die ontgonnen is of wordt).

het in cultuur brengen v. woeste of onbebouwde gronden.