(Arabisch) Lett. strijd, heilige oorlog voor het geloof. In de koran en de hadith wordt melding gemaakt van de jihad die moslims moeten voeren. Van hen wordt verwacht dat zij hun jihad-plicht op vier manieren vervullen: met het hart, de tong, de hand en het zwaard.
Met het hart moet een moslim een uiterste krachtsinspanning leveren tegen de verlokkingen van de duivel en streven naar een deugdzaam en vroom le ven. Dit is de grote jihad, de strijd die binnen jezelf plaatsvindt. De jihad met tong en hand voer je door het propageren van de islam. Het is vooral de jihad met het zwaard die bekendheid heeft gekregen, de heilige oorlog tegen ongelovigen en vijanden van de is lam (de kleine jihad).
Verschillende extremistische groeperingen benadrukken in hun naam de kleine jihad met het zwaard, zoals de Laskar Jihad in Indonesië die de Molukken wil zuiveren, en de Palestijnse Jihad. Vooral de acties van zelfmoordcommando's zijn berucht. Voor buitenstaanders zijn die onbegrijpelijk, in de ogen van de extremisten echter gaat een ieder die sterft in de strijd tegen de ongelovigen, gegarandeerd naar het paradijs.
Volgens de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) zijn er ook in Nederland moslimextremisten actief die oproepen tot de jihad. In 2001 deed een schimmig en onbekend groepje op een website de oproep om zich aan te sluiten bij schietverenigingen, om voorbereid te zijn op de heilige oorlog voor het geloof. Uit jaarverslagen van de AIVD over 2001 en 2002 bleek dat moslimextremistische organisaties ook jongeren proberen te ronselen voor de internationale jihad. Moslimorganisaties distantiëren zich van die praktijken. In moderne islamitische opvattingen wordt immers steeds meer de nadruk gelegd op de individuele jihad, de strijd met het eigen innerlijk.
