De blik die kwaad kan aanrichten. Volgens een oud volksgeloof in veel culturen (zoals Afrikaanse, Arabische en Caribische) zijn bepaalde mensen in staat met een starende en indringende blik andere mensen op een of andere manier psychisch en/of fysiek te beïnvloeden.
Als onderliggend motief ziet men de afgunst voor iemands situatie. In vele culturen is het doordringend in de ogen van iemand kijken niet gewenst of wordt het als uiterst onbeschoft ervaren. Elke cultuur kent ook eigen middelen om bescherming te geven tegen het boze oog.
Antillianen dragen bijv. een man pretu, een zwart vuistje gemaakt van zwart koraal, Surinamers een kraaltje (ogri ai krara). Veel Marokkaanse vrouwen dragen een hand je van Fatima><, Turken gebruiken een blauwe kraal (nazar bon cugu), en vooral amuletten met afbeeldingen of koran teksten zijn vaak zeer populair. Ook het reciteren van de koran moet bescherming kunnen bieden. Omdat men denkt dat vooral baby'tjes erg gevoelig kunnen zijn voor het boze oog, kennen veel culturen allerlei manieren om ze te beschermen, bijv. door het kind een tijd af te schermen van de blikken van anderen, kralen om te hangen of voorwerpen als spiegels en amuletten in het wiegje te leggen.
