Een economische of arbeidsmigrant verlaat zijn land, streek of stad, doorgaans op vrijwillige basis, vaak voor een beperkte duur om elders (beter betaald) werk te vinden. Indien hij dit wil, kan hij veilig terugkeren.
Wereldwijd zijn er naar schatting circa 232 miljoen internationale migranten, waarvan naar schatting ruim 150 miljoen mensen arbeidsmigranten. De meerderheid, bijna 84% zijn mannen. Daarnaast zijn er nog 740 miljoen interne arbeidsmigranten, mensen die zich binnen hun land verplaatsen op zoek naar werk. Zo is er in China een massale trek van arbeidsmigranten ontstaan van het Chinese platteland naar de grote steden.
Circulaire migranten werken tijdelijk over de grens om daarna terug te keren naar het thuisland.
In Nederland verblijven naar schatting 400.000 arbeidsmigranten uit Oost-, Midden-, en Zuid-Europa. Arbeidsmigranten doen werk waar geen of weinig mensen voor zijn, of ze worden juist uitgenodigd vanwege hun specifieke kennis en vaardigheden. Arbeidsmigranten kunnen bijdragen aan groei en ontwikkeling in het land waar ze werken. Hun thuislanden of regio profiteren van het geld dat ze terugsturen. Sommige staten stimuleren dan ook actief arbeidsmigratie over de grens, om economische kansen voor hun inwoners elders te vergroten.
Wereldwijd staan rechten van arbeidsmigranten steeds meer onder druk. Malafide wervingsbedrijven maken misbruik maken van vraag naar en aanbod van goedkope arbeidskrachten en negeren arbeidsrechten en wetten. Wereldwijd is circa 10 % van de arbeidsmigranten slachtoffer van gedwongen arbeid en mensenhandel en misstanden als lage lonen, lange werkdagen, gevaarlijke werkomgeving, intimidatie. Globalisering, inkomensongelijkheid, klimaatverandering en armoede stimuleren arbeidsmigratie.
