Nederlands Logopedisch Lexicon

L.J.M. Bogaert (2007)

Gepubliceerd op 27-08-2021

Klank

betekenis & definitie

(m.)

1. (alg.) de zintuiglijke gewaarwording die ontstaat bij het opvangen van akoestische golven door het oor;
2. (stem) een geluid dat ontstaat door regelmatige trillingen van de stemplooien en de stand van de articulatieotganen (gearticuleerd spraakgeluid);

pulmonaire ~ klank die gemaakt wordt met lucht uit de longen; omdat de lucht naar buiten gaat worden deze klanken egressief genoemd;

electieve klank die gemaakt wordt met lucht uit de longen en/of lucht uit de mond. Het uitstoten van die lucht geeft een ejectieve klank. Het inademen ervan geeft een implosieve klank of een klikklank.