De laatste woorden van twee of meer versregels rijmen op elkaar.
Men onderscheidt:
- Volrijm
Vanaf een bepaalde klank zijn niet alleen de beklemtoonde maar ook de onbeklemtoonde klanken gelijk. Rijmt er maar één lettergreep (‘huis-muis’), dan heet dat mannelijk of staand rijm; bij twee lettergrepen (‘wakker-makker’) spreken we van vrouwelijk of slepend rijm en bij drie (‘kinderen-hinderen’) van glijdend rijm.
- Klinkerrijm (assonantie):
Alleen de beklemtoonde klinkers zijn aan elkaar gelijk: ‘gaan-staat’, ‘kwelling-hekken’. Assonerend rijm valt veel minder op dan volrijm, zoals in dit fragment uit Martinus Nijhoffs gedicht "Awater":
‘O moeder, nooit zult gij de bontjas dragen
waarvoor elk dubbeltje werd omgedraaid,
en niet meer ga ik op mijn vrije dagen
met een paar bloemen naar het hospitaal,
maar breng de rozen naar de Kerkhoflaan...’
