Gepubliceerd op 13-06-2017

Polisario

betekenis & definitie

Bevrijdingsbeweging in de Westelijke Sahara.

De officiële naam van Polisario is Frente Popular para la Liberacion de Sanguiea y Rio de Oro, ofwel Volksfront voor de Bevrijding van Sanguiea en Rio de Oro. Polisario is de bevrijdingsbeweging van de Westelijke Sahara, die zich verzet tegen inlijving van het gebied bij Marokko. De Westelijke Sahara was als Spaans-Sahara tot 1976 een Spaanse kolonie. De strijd laaide op in 1975 toen de Marokkaanse koning Hassan II ongeveer honderdduizend Marokkanen naar het noordelijke deel van Spaans-Sahara stuurde om het gebied min of meer te koloniseren. Polisario riep in 1976 de Saharaanse Arabische Democratische Republiek (SADR) uit. In 1979 deed Mauritanië afstand van het zuidelijke deel van Spaans-Sahara dat het in 1976 met Marokko had gedeeld. Marokko probeerde dat deel toen alleen in handen te krijgen.



Polisario werd gesteund door Algerije. Ongeveer twintigduizend guerrillastrijders opereerden vanuit dat land. De Marokkanen probeerden het gebied in handen te krijgen door een vijfentwintighonderd kilometer lange `muur' door de Westelijke Sahara tot aan de Atlantische Oceaan te bouwen. De `muur' bestond uit zes enorme versterkingen van zand, voorzien van mijnen en Amerikaanse elektronische apparatuur, die strijders van Polisario moest tegenhouden. In 1987 hadden al zeventig landen de SADR erkend als een legale staat. Toen de SADR in 1984 deelnam aan een vergadering van de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid, trok Marokko zich uit de OAE terug. De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties erkende het recht van de Westelijke Sahara over de eigen toekomst te beschikken. In 1988 slaagde een VN-delegatie erin een korte wapenstilstand tussen de SADR en koning Hassan te bewerkstelligen, die echter na enkele weken werd verbroken. In de jaren daarna bleven de Verenigde Naties zich intensief met de Westelijke Sahara bemoeien. Een voorstel van de VN een referendum te houden, werd in augustus 1988 door beide partijen in principe aanvaard. De inwoners van het gebied zouden dan zelf kunnen kiezen tussen onafhankelijkheid of integratie met Marokko. Dit referendum werd echter keer op keer uitgesteld; beide partijen hadden er kennelijk geen belang bij de bevolking te raadplegen. Een van de grootste struikelblokken was een regeling voor de identificatie van de stemgerechtigden; men kon het er niet over eens worden. Het gevolg is dat eind 1995 nog steeds geen referendum is gehouden.