Een kernbegrip van het economisch liberalisme.
De term laissez-faire, die letterlijk `laat maar gaan' betekent, werd in het midden van de achttiende eeuw in Frankrijk geïntroduceerd. Vrijheid van handelen voor individuen en economische mededingers leidt tot het beste resultaat op economisch gebied.
In de negentiende en in de twintigste eeuw werd deze gedachte vaak gehanteerd als argument tegen de invoering van sociale wetgeving. Overheidszorg voor zieken, ouden van dagen en werklozen zou de economie, en dus ook de welvaart, te zwaar belasten dachten deze liberalen.
