Gepubliceerd op 13-06-2017

Chinese Communistische Partij (CCP)

betekenis & definitie

In 1921 opgerichte partij die sinds 1949 in China aan de macht is.

In juli 1921 werd in Shanghai het eerste congres van de CCP gehouden. Op advies van de Komintern en de Sovjetunie werkte de Chinese Communistische Partij aanvankelijk samen met de Guomindang, de Chinese nationalistische partij. In 1927 maakte de Guomindang onder leiding van Chiang Kaishek aan deze samenwerking een einde. De CCP verloor de steden aan de Guomindang. Vanaf dat moment richtte de CCP zich vooral op de boeren. In 1931 stichtte de CCP in de zuidelijke provincie Jiangxi een sovjetrepubliek, waar landhervormingen werden doorgevoerd. In 1934 werden de communisten door de omsingeling van hun sovjetrepubliek door de troepen van Chiang Kaishek gedwongen naar het noorden van China te vluchten. Tijdens deze Lange Mars werd Mao Zedong tot leider van de CCP gekozen. Hij zag het platteland als de basis voor de guerrilla.

Na het Xi'an-incident in december 1936 vormden de Guomindang en de CCP een Verenigd Front tegen het oorlogszuchtige Japan. Hierdoor kregen de communisten meer invloed in Noord-China. Toch werd er ook tijdens de strijd tegen de Japanners (1937-45) regelmatig tussen CCP en Guomindang gevochten. Na 1945 barstte de burgeroorlog weer in alle hevigheid los. In 1949 boekten de communisten de definitieve overwinning. Met de stichting van de Volksrepubliek China werd op het vasteland van China een communistische staat gevestigd. De CCP heeft sindsdien de Chinese maatschappij grondig veranderd.